ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာ ပံုျပင္မ်ား (၁၄)

တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနပါသတဲ့။ ပင္လယ္ကမ္းေျခအလွကို ခံစားရင္း၊ လတ္ဆတ္တဲ့ ပင္လယ္ေလကို ႐ွဴ႐ိႈက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အုန္းပင္တစ္ခုေပၚမွာရွိေနတဲ့ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က အဲဒီပညာရွိႀကီးကို အုန္းသီးတစ္လံုးနဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္ပါေရာတဲ့။ ပညာရွိႀကီးဟာ သတိရွိေနသူမို႔ အဲဒီအုန္းသီးကို အခ်ိန္မီ ေရွာင္တိမ္းလုိက္ႏုိင္ပါတယ္။

ပညာရွိႀကီးဟာ စိတ္ဆိုးျခင္းမရွိဘဲ က်လာတဲ့အုန္းသီးကို ေကာက္ယူၿပီး အုန္းပင္ေပၚကေမ်ာက္ကို လွမ္းၾကည့္လုိက္ပါသတဲ့။ တစ္ဆက္တည္း ၿပံဳးရင္းနဲ႔ လက္လွမ္းျပလုိက္ပါေသးသတဲ့။ သေဘာကေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့ေလ။

အဲဒီပညာရွိႀကီးဟာ အုန္းသီးကိုခြဲၿပီး ခ်ိဳျမေနတဲ့ အုန္းရည္ခ်ိဳေလးကိုေသာက္လိုက္၊ အုန္းသီးစိတ္ကေလးေတြကို စားလိုက္နဲ႔ အေတာ္ႀကီးကို အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ကြယ္။ ၿပီးတဲ့ေနာက္ အုန္းခြံေတြကိုလည္း သူ႔အိမ္မွာ ၾကမ္းတိုက္ဖို႔အတြက္ ယူသြားပါသတဲ့။

********** ကၽြန္ေတာ့္အေတြး**********

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ တိုက္ခိုက္တာေတြ၊ ေျခထိုးတာေတြ၊ တက္နင္းတာေတြ၊ ေ၀ဖန္တာေတြ၊ ေစာင္းေျမာင္းေျပာဆိုတာေတြကို ခံၾကရတဲ့အခါ ေဒါသနဲ႔တံု႔ျပန္တာေတြ၊ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေနတာေတြ၊ တႏံု႔ႏံု႔ေတြးၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားခဲ့ၿပီလဲဗ်ာ။ ပံုျပင္ထဲက ပညာရွိႀကီးလိုမ်ိဳး ႀကံဳလာသမွ်ေတြကို သင္ခန္းစာယူၿပီး ကုိယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိေစမယ့္အရာေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္လုိက္စမ္းပါ။ -----------[ကိုဉာဏ္]