လူက တိရစၧာန္ထက္ သာသည္ဟု ဆိုႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ တိရစၧာန္က လူထက္သာေသာ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည္။ ေခြးတစ္ေကာင္သည္ သူ႔သခင္၏ အနံ႔ကို ခြဲျခားသိနုိင္သည္။ ဆင္သည္ လူထက္ အားႀကီးသည္။ လူသည္ ငါးေလာက္ ေရမကူးႏုိင္။ သမင္ေျပးသေလာက္ မေျပးႏုိင္။ သို႔ေသာ္ လူက ဉာဏ္ပညာႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိထက္ အင္အားႀကီးေသာဆင္ကို ခၽြန္းေပါက္ၿပီး သစ္ဆြဲခုိင္းသည္။ သမင္ကို ေလးျမားျဖင့္ ပစ္ခတ္စားေသာက္သည္။ ဤသို႔အားျဖင့္ လူသည္ ဉာဏ္ပညာကို လက္နက္ျပဳၿပီး တိရစၧာန္မ်ားကို လႊမ္းမိုးႏုိင္ခဲ့သည္။
လူက ပညာႀကီးေသာေၾကာင့္ တိရစၧာန္မ်ားကို လႊမ္းမိုးႏုိင္ခဲ့သည္ဆိုပါလွ်င္၊ လူအခ်င္းခ်င္းတြင္လည္း ပညာႀကီးသူက ပညာနည္းသူကို လႊမ္းမိုးႏုိင္မည္မွာ သဘာ၀ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ပညာႀကီးေသာ လူမ်ိဳးက ပညာနည္းေသာ လူမ်ိဳးကို လႊမ္းမိုးႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးကို ျမႇင့္တင္လိုသည္ ဆိုပါလွ်င္၊ မိမိတိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးကို ေစာင့္ေရွာက္လိုသည္ ဆိုပါလွ်င္ ပညာျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရေပလိမ့္မည္။
ေအာင္သင္း ၏ အေတြးစကားမ်ား စာအုပ္မွ
စာမ်က္ႏွာ - ၃၈၊ ၃၉
No comments:
Post a Comment