ယထာ သကၤာရဓာနသႎၼ၊ ဥဇၥၽိတသၼႎ မဟာပေထ။
ပဒုမံ တတၳ ဇာေယထ၊ သုစိဂႏၶံ မေနာရမံ။
ဧ၀ံ သကၤာရဘူေတသု၊ အႏၶဘူေတ ပုထုဇၨေန။
အတိေရာစတိ ပညာယ၊ သမၼာသမၺဳဒၶသာ၀ေကာ။
အမိႈက္ပံုမွာ ပြင့္ေသာၾကာ
လမ္းမႀကီးရဲ႕ေဘး
လူအေပါင္းရဲ႕
အမိႈက္စြန္႔ပစ္ရာ
အမိႈက္ပံုေပၚမွာ
သိပ္ေမႊးပ်ံ႕
သိပ္ရွင္းသန္႔တဲ့
ရနံ႔ေကာင္းေကာင္းေလးေတြနဲ႔
ပဒုမၼာၾကာပန္းႀကီး
စိတ္ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ရာ
လွပတင့္တယ္စြာ
ေပါက္ေရာက္ဖူးပြင့္ေနသလို....
အမိႈက္လိုျဖစ္ေနတဲ့
သတၱ၀ါေတြရဲ႕ အလယ္မွာ
ေမြးဖြားျဖစ္တည္လာရတဲ့
ဘုရားစကားနားေထာင္သူ
ဘုရားတပည့္
သူေတာ္ေကာင္းပုဂၢိဳလ္ဟာလည္း
ပညာမ်က္စိ မရွိလို႔
အကန္းလိုျဖစ္ေနရွာတဲ့
ပုထုဇဥ္သတၱ၀ါေတြကို
အသိအလိမၼာ
ဉာဏ္ပညာတရားေတြနဲ႔
ေက်ာ္လႊားသာလြန္ၿပီး
အလြန္လွပတင့္တယ္ေနပါတယ္။
Thursday, September 02, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၅၈) (၅၉)
Posted by Ko Nyan Posted Time 1:01 PM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment