ေယာ ဗာေလာ မညတိ ဗာလ်ံ၊
ပ႑ိေတာ ၀ါပိ ေတန ေသာ။
ဗာေလာ စ ပ႑ိတမာနီ၊ သ ေ၀ "ဗာေလာ"တိ ၀ုစၥတိ။
မိုက္မွန္းမသိရင္ လူမိုက္အစစ္
လူမိုက္တစ္ေယာက္ဟာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္
မိုက္မဲေနမွန္း
သိတယ္ဆိုရင္
အဲဒီအသိတရားေၾကာင့္
တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
လူလိမၼာတစ္ေယာက္
ဒါမွမဟုတ္
လူလိမၼာထက္ သာလြန္သူတစ္ေယာက္
ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္...
မိုက္မဲေနပါလ်က္
ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္
လူလိမၼာႀကီးရယ္လို႔
တလြဲမွတ္ထင္ေနရင္ေတာ့
အဲဒီလူမုိက္ကို
တကယ့္လူမိုက္အစစ္လို႔
ေျပာရေတာ့မွာပါပဲ။
Tuesday, September 07, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၆၃)
Posted by Ko Nyan Posted Time 9:17 AM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment