ဓမၼပဒဂါထာ (၇၀)

မာေသ မာေသ ကုသေဂၢန၊ ဗာေလာ ဘုေဥၨယ် ေဘာဇနံ။
န ေသာ သခၤါတဓမၼာနံ၊ ကလံ အဂၣတိ ေသာဠသႎ။

ၿခိဳးၿခံတုိင္း အက်ိဳးမွန္မထြက္
အက်င့္မွန္ကို မသိတဲ့ လူမိုက္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က
ၿခိဳးၿခံစြာက်င့္တဲ့အေနနဲ႔
လစဥ္လတုိင္း
သမန္းျမက္ဖ်ားနဲ႔ပဲ အစာစားတဲ့အက်င့္ကို
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး က်င့္တယ္ ဆိုၾကပါစို႔....
အဲဒီလူမိုက္ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕
အဲဒီအႏွစ္တစ္ရာ အက်င့္အက်ိဳးဟာ
တရားသိၿပီးပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕
အခ်ိန္ကာလ ပိုင္းျခား၊ အစာမ်ိဳးမည္ ပုိင္းျခားၿပီး
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလး အစာမစားတဲ့ အက်င့္အက်ိဳးရဲ႕
ႏွစ္ရာငါးဆယ့္ေျခာက္စိတ္ တစ္စိတ္ေတာင္မွ မမီပါဘူး။