နိဓီနံ၀ ပ၀တၱာရံ၊ ယံ ပေႆ ၀ဇၨဒႆိနံ။
နိဂၢယွ၀ါဒႎ ေမဓာ၀ႎ၊ တာဒိသံ ပ႑ိတံ ဘေဇ။
တာဒိသံ ဘဇမာနႆ၊
ေသေယ်ာ ေဟာတိ န ပါပိေယာ။
အျပစ္ေျပာမွန္ရင္ ေရႊအိုးေပးသူ
အမွန္တကယ္ မွားယြင္းေနတဲ့
ကုိယ့္ရဲ႕အျပစ္ကုိ
သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႔
ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတတ္သူ၊
လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို
ႏွိပ္ခ်ေျပာဆိုဆံုးမတတ္သူ၊
အျပစ္ေထာက္ျပ
ႏွိပ္ခ်ဆံုးမႏိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း
ပညာအစစ္ ဉာဏ္အႏွစ္ရွိသူကို
ေရႊအိုးျမႇဳပ္ထားတဲ့ေနရာ
ၫႊန္ျပလာသူတစ္ေယာက္လို
သေဘာထားၿပီး ဆည္းကပ္ရပါမယ္။
အဲဒီလို ပညာရွိမ်ိဳးကို
ဆည္းကပ္ေပါင္းသင္းတဲ့သူဟာ
ျမင့္ျမတ္သည္ထက္ ျမင့္ျမတ္
တိုးတက္သည္ထက္ တိုးတက္ လာႏုိင္ပါတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွ မယုတ္ညံ့
ဘယ္ေတာ့မွ မဆုတ္ယုတ္ႏုိင္ပါဘူး။
Wednesday, September 22, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၇၆)
Posted by Ko Nyan Posted Time 7:50 AM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment