ဓမၼပဒဂါထာ (၁၀၄) (၁၀၅)

အတၱာ ဟေ၀ ဇိတံ ေသေယ်ာ။
ယာ စာယံ ဣတရာ ပဇာ။
အတၱဒႏၲႆ ေပါသႆ၊ နိစၥံ သညတစာရိေနာ။

ေန၀ ေဒေ၀ါ န ဂႏၶေဗၺာ၊ န မာေရာ သဟ ျဗဟၼဳနာ။
ဇိတံ အပဇိတံ ကယိရာ၊ တထာ႐ူပႆ ဇႏၲဳေနာ။

ျပန္မ႐ံႈးမွ တကယ့္အႏုိင္
ကိုယ္တြင္းကိေလသာကို
ေအာင္ႏုိင္ေသာအားျဖင့္
မိမိကုိယ္မိမိ
ေအာင္ႏုိင္ျခင္းက
ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
ေလာင္းတမ္းကစားျခင္း
ခိုးယူျခင္း
စစ္တုိက္ျခင္း
အင္အားသံုးလႊမ္းမိုးျခင္း
စတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔
သူတစ္ပါးကို
ေအာင္ႏုိင္ျခင္းကေတာ့
လံုး၀ မျမတ္ပါဘူး။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့…
မိမိကုိယ္မိမိ ဆံုးမၿပီးသူ၊
ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုးကို
အၿမဲေစာင့္စည္းက်င့္သံုးသူ၊
ကိေလသာကင္းသူ
အဲဒီလိုလူရဲ႕
ကုိယ့္ကုိယ္ကို
ေအာင္ႏုိင္ျခင္းကို
နတ္ေတြ
ဂႏၶဗၺနတ္ေတြကလည္း
႐ံႈးေအာင္ ျပန္မလုပ္ႏုိင္သလို
ျဗဟၼာေတြနဲ႔တကြ
မာရ္နတ္ကလည္း
႐ံႈးေအာင္ ျပန္မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။
သူတစ္ပါးကို
ေအာင္ႏုိင္ျခင္းကေတာ့
သူတစ္ပါးက
႐ံႈးေအာင္ ျပန္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။