ေနထြက္ေလၿပီ၊ စိတ္ကရည္သည္
တီတာငွက္ေက်း၊ ေတးသံေပးလည္း
ေ၀းလ်က္ေဖာ္ကြာ၊ မေပ်ာ္ရွာခဲ့။
ေႏြေန႔လမ္းမ၊ ငရဲမွ်သို႔
ပူစြရာသီ၊ မွတ္မရည္ခဲ့
ရင္တြင္းလြမ္းမီး၊ ပိုလွ်ံၿငီး၍။
မိုးစက္မိုးေပါက္၊ တေျဖာက္ေျဖာက္လည္း
စက္ေျပာက္မထင္၊ ကၽြန္မျမင္ခဲ့
ရင္လြမ္းမိုးဖြဲ၊ ပိုကာသည္း၍။
ႏွင္းေငြ႔သိုင္းၿခံဳ၊ ျမဴမိႈင္းမႈန္လည္း
ရင္ခုန္ၾကည္ႏူး၊ မေပ်ာ္ျမဴးခဲ့
ရည္စူးမ်က္ရည္၊ ရင္တြင္းေ၀၍။
ေနလံုးနီနီ၊ ေနာက္သို႔မွီၿပီ
ခ်ိန္မီအိပ္တန္း၊ ငွက္ပ်ံသန္းတို႔
ဒီအလြမ္းဒဏ္ရာ၊ ေ၀ဒနာကို
ခ်ီကာပ်ံသန္း၊ ကူညီစမ္းပ
ေရာ္ရမ္းေမွ်ာ္မွန္း၊ ရင္၀ယ္လြမ္း၍။
တီတာငွက္ေက်း၊ ေတးသံေပးလည္း
ေ၀းလ်က္ေဖာ္ကြာ၊ မေပ်ာ္ရွာခဲ့။
ေႏြေန႔လမ္းမ၊ ငရဲမွ်သို႔
ပူစြရာသီ၊ မွတ္မရည္ခဲ့
ရင္တြင္းလြမ္းမီး၊ ပိုလွ်ံၿငီး၍။
မိုးစက္မိုးေပါက္၊ တေျဖာက္ေျဖာက္လည္း
စက္ေျပာက္မထင္၊ ကၽြန္မျမင္ခဲ့
ရင္လြမ္းမိုးဖြဲ၊ ပိုကာသည္း၍။
ႏွင္းေငြ႔သိုင္းၿခံဳ၊ ျမဴမိႈင္းမႈန္လည္း
ရင္ခုန္ၾကည္ႏူး၊ မေပ်ာ္ျမဴးခဲ့
ရည္စူးမ်က္ရည္၊ ရင္တြင္းေ၀၍။
ေနလံုးနီနီ၊ ေနာက္သို႔မွီၿပီ
ခ်ိန္မီအိပ္တန္း၊ ငွက္ပ်ံသန္းတို႔
ဒီအလြမ္းဒဏ္ရာ၊ ေ၀ဒနာကို
ခ်ီကာပ်ံသန္း၊ ကူညီစမ္းပ
ေရာ္ရမ္းေမွ်ာ္မွန္း၊ ရင္၀ယ္လြမ္း၍။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
No comments:
Post a Comment