လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္း

ကၽြန္ေတာ္ မိန္းမယူခ်င္ေနတာၾကာၿပီ။

စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္မယ့္မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ေကာက္ယူမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမဟာ လူတကာကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္မယ့္ အလွဘုရင္မ ျဖစ္စရာမလိုဘူး။ ကုိယ္လံုးေသးေသးသြယ္သြယ္နဲ႔ ခ်စ္စရာမ်က္ႏွာရွိရင္ေတာ္ၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ရယ္စရာေျပာရင္ လုိက္ရယ္တတ္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေထြၿပီးျပန္လာရင္ ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ႀကိဳတတ္ရမယ္။

ကၽြန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမရဲ႕အိမ္ ဘယ္ပံုရွိသလဲဆိုတာ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အိမ္က်ယ္ရင္ၿပီးေရာ။

မဂၤလာေဆာင္ရင္ ကုန္က်စရိတ္ကို တစ္၀က္စီ က်ခံမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ယူမယ့္ မိန္းမကတစ္၀က္၊ သူ႔မိဘေတြက တစ္၀က္။။

မသြင္မတူရင္ အိမ္သူမျဖစ္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နားလည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ထပ္ၿပီးရင္ စိတ္တူကုိယ္တူျဖစ္ေအာင္ ညႇိမယ္။ ဆိုၾကပါစို႔။ ၿမိဳ႕လယ္႐ံုမွာ ရန္ေအာင္ပါတဲ့ကားသစ္တင္လို႔ သြားၾကည့္ရေအာင္ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာတယ္။ ရန္ေအာင္ကို သူမ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မလုိက္ခ်င္ဘူးလို႔ သူမျငင္းတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္လာရင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မသြားဘူး။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကလာတဲ့ တ႐ုတ္ကားကိုပဲ ၾကည့္ၾကမယ္။

သူမရဲ႕ က်န္းမာေရးကို ကၽြန္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္မယ္။ ခ်ိဳလြန္းတဲ့ အစာ၊ ဥပမာ ေစ်းႀကီးေပးရတဲ့ ေခ်ာကလက္ကို သူမ လံုး၀လက္နဲ႔ေတာင္ မထိေစရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ စားမယ္။ ေဘးျဖစ္ေစတဲ့ ေဆးလိပ္နဲ႔ အရက္ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ပဲ ပင္တုိင္သံုးစြဲသူျဖစ္မယ္။

ကၽြန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမဟာ ေခတ္နဲ႔တစ္ေျပးညီ ၀တ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းႀကီးထည္ကို ၀ယ္မ၀တ္ဘူး။

ထမင္းဟင္းကို သူမ ဘယ္လိုခ်က္ခ်က္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး။ အရသာရွိရင္ေတာ္ၿပီ။ ျမန္မာဟင္းလ်ာခ်ည္း ခ်က္စရာမလိုဘူး။ ဒီေန႔ ျမန္မာစာ၊ မနက္ျဖန္ ကုလားစာ၊ သန္ဘက္ခါ တ႐ုတ္စာ စသည္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲခ်က္ခ်င္သလား။ ရတယ္။ ဒီကိစၥမွာ သူမကို လံုး၀လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားမယ္။

အ၀တ္ေလွ်ာ္ရမယ္။ မီးပူတိုက္ရမယ္လို႔ သူမကို ကၽြန္ေတာ္မေျပာဘူး။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္၀တ္တဲ့ အ၀တ္အစား အၿမဲတမ္း သန္႔ရွင္းေနရမယ္။ အိမ္ခန္းကို လွဲက်ဥ္းဖို႔ သူမကို ကၽြႏ္ေတာ္ မေတာင္းဆိုပါဘူး။ အိမ္ရွင္မေကာင္း တစ္ေယာက္ဆိုရင္ သူမရဲ႕ အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႔သူမ လုပ္လိမ့္မယ္။ အဲ အိမ္ရွင္မေကာင္း မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ခန္းသန္႔ရွင္းေရးကို သူမရဲ႕အေမ တာ၀န္ယူပါေစ။

လွဲက်င္းေလွ်ာ္ဖြပ္ရလို႔ ပင္ပန္းလာၿပီလား။ အဲဒါဆိုရင္ မိန္းမကို ခဏအနားယူခုိင္းမယ္။ အေမာေျပၿပီဆိုေတာ့မွ က်န္ေနတဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို ေဆးခုိင္းမယ္။

ေစ်းကိုေတာ့ အတူတူသြားမယ္။ အသြားမွာ ေစ်းျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ကိုင္မယ္။ အျပန္မွာ သူမဆြဲလာမယ္။

ကၽြန္ေတာ့္သေဘာထားနဲ႔ တုိက္ဆိုင္တဲ့ကိစၥမွန္သမွ်မွာ သူမေျပာတာကို လက္ခံနားေထာင္မယ္။

သူမရဲ႕အသက္ကို ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုးထားမယ္။ ဘယ္ပဲသြားသြား လက္ထဲကို ပိုက္ဆံတစ္ျပားမွ ထည့္မေပးဘူး။ လူဆိုးသူခိုးေတြ ေပါတယ္မဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ့္အမိန္႔ကို နာခံရမယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးရင္ေတာ္ၿပီ။

အဲ၊ မျဖည့္ဆည္းႏုိင္ဘူးဆိုရင္လား။ ဒါဆို ေနာက္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ရွာပေစေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။

အင္း၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကင္ယာရွာေနတာ ႏွစ္ေတြ အေတာ္ေတာင္ ၾကာသြားပါပေကာဗ်ာ။

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

အေပၚကစာေတြကိုဖတ္ၿပီး သို႔ေလာသို႔ေလာ မျဖစ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ ေမာင္ေကာင္းထိုက္ (ႏွီးပေဒါ) ရဲ႕ အၿပံဳးလက္ေဆာင္ စာအုပ္ထဲက ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္အေၾကာင္း လံုး၀မဟုတ္ရပါဘူး။ သီတင္းကၽြတ္ခါနီးၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း လူပ်ိဳႀကီးေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ေသြး မိတ္ေဆြေတြအတြက္ ရယ္ေမာစရာအျဖစ္ တင္ေပးလိုက္တာပါ။