အာဇာနည္ဟူသည္ အာဇာနီယ၊ အာဇာေနယ်ဟူေသာ ပါဠိက ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အာဇာနည္ကို ျမန္မာအဘိဓာန္က အေၾကာင္းဟုတ္သည္၊ မဟုတ္သည္ကို ေကာင္းစြာသိသူ၊ သာမန္ထက္ လက္႐ံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္ ထူးကဲသာလြန္၍ အမ်ားအတြက္ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္သူဟု ဖြင့္ဆိုထားသည္။
ဦးဟုတ္စိန္ ပါဠိ-ျမန္မာ အဘိဓာန္က ျခေသၤ့အာဇာနည္၊ ျမင္းအာဇာနည္၊ ဆင္အာဇာနည္၊ ႏြားလားဥႆဘအာဇာနည္၊ ေယာက္်ားအာဇာနည္၊ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ဟု အာဇာနည္ေျခာက္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း သ႐ုပ္ထုတ္ျပသည္။ အဖြင့္အားလံုးကေတာ့ ဘုရာေးဟာစာေပကို အေျခခံထားၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အေၾကာင္းဟုတ္၊ မဟုတ္၊ အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အမွား၊ အမွန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခြဲျခားသိႏိုင္စြမ္ေးသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ သာမန္ပုဂၢိဳလ္တို႔ထက္ လက္႐ံုးရည္လည္း သာလြန္ရမည္။ ႏွလံုးရည္လည္း သာလြန္ရမည္။ အမ်ားအတြက္ဆိုလွ်င္ ကုိယ့္အသက္ပင္ စြန္႔၀ံ့သူ၊ စြန္႔ရဲသူ ျဖစ္ရမည္။
တစ္ေန႔မွာ အရွင္အာနႏၵာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ စိတ္ထဲမွာ အေတြးတစ္ခု၀င္လာသည္။ "ဆင္အာဇာနည္ဆိုတာ ဆဒၵႏၲဆင္မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ဥေပါသထဆင္မ်ိဳးမွာ ေမြးဖြားသည္။ ျမင္းအာဇာနည္ဆိုတာ သိေႏၶာျမင္းမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ၀လာဟက ျမင္းမ်ိဳးမွာ ေမြးဖြားသည္။ ႏြားအာဇာနည္ဆိုတာ ဒကၡိဏပထတုိင္းမွာ ေမြးဖြားသည္ဟု ဘုရားမိန္႔ဖူးသည္။ ေယာက္်ားအာဇာနည္ကေတာ့ ဘယ္အရပ္မွာမ်ား ေမြးဖြားပါေလသနည္း" ဟု စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိသည္။ ကိုယ္တုိင္ အေျဖမွန္ မထုတ္ႏိုင္သျဖင့္ ဘုရားထံသို႔ သြားေရာက္ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
ထိုအခါ ဘုရားရွင္က "အာနႏၵာ... ေယာက္်ားအာဇာနည္ဆိုတာ ေနရာတုိင္းမွာ ေမြးဖြားသည္မဟုတ္။ အေျဖာင့္ယူဇနာ ၃၀၀၊ အက်ယ္ယူဇနာ ၂၅၀၊ အ၀န္းယူဇနာ ၉၀၀ ရွိေသာ မဇၥ်ိမေဒသမွာပဲ ေမြးဖြားသည္။ ေယာက္်ားအာဇာနည္တစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္လာလွ်င္လည္း ထိုေနရာသည္ ခ်မ္းသာဖို႔ရာ ေသခ်ာသြားၿပီ" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဘုရားဆိုလုိေသာ အာဇာနည္က သမၼာသမၺဳဒၶ အာဇာနည္ကို ဆိုလိုသည္။ ထို႔အတူပင္ လူ႔ေလာကက သမုတ္ေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚေပါက္လာလွ်င္လည္း လူသားအားလံုး ခ်မ္းသာႏိုင္သည္။ ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ ဘုရားရွင္က ျမင္းအာဇာနည္ကို ဥပမာေပး ေဟာၾကားသည္က မ်ား၏။ ဘုရားက "ျမင္းအာဇာနည္ဆိုတာ အဆင္းလွရမည္။ ခြန္အားေကာင္းရမည္။ အရွိန္အဟုန္ ေကာင္းရမည္။ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းရမည္။ ထို႔အတူပဲ ေယာက္်ားအာဇာနည္ဆိုတာ ဥပဓိေကာင္းရမည္။ ခြန္အားဗလေကာင္းရမည္။ လ်င္ျမန္သြက္လက္၇မည္။ အရပ္အေမာင္းေကာင္းရမည္" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ဥပဓိေကာင္းရမည္ဆိုတာ ကိုယ္က်င့္သီလေကာင္းရမည္ဟု ဆိုလို၏။ ခြန္အားဗလ ေကာင္းရမည္ဆိုတာ ၀ီရိယေကာင္းရမည္ဟု ဆိုလို၏။ အရွိန္အဟုန္ေကာင္းရမည္ဆိုတာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုၿပီး ထက္ထက္ျမက္ျမက္ သြက္သြက္လက္လက္ရွိရမည္ဟု ဆိုလို၏။ အရပ္အေမာင္းေကာင္းရမည္ဆိုတာ စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးအတြက္ စားစရာ၊ ၀တ္စရာ၊ ေနစရာ၊ ေဆး၀ါး၊ ဓာတ္စာ ျပည့္စံုရမည္ဟု ဆိုလို၏။ ဘုရားရွင္ ဆိုလိုေသာ အာဇာနည္ကေတာ့ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္အာဇာနည္ကို ဆိုလို၏။
အာဇာနိယပုဒ္ကို ပါဠိ သဒၵါဆရာမ်ားက "အာ ဘုေသာ ကာရဏာကာရဏံ ဇာနာတီတိ အာဇာနီေယာ"ဟု ၀ိၿဂိဳဟ္ျပဳၾက၏။ အဓိပၸါယ္က အေၾကာင္းဟုတ္သည္၊ မဟုတ္သည္၊ အမွား၊ အမွန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသူဟု ဆိုလို၏။ အာ ကို ဘုေသာ ဟု ဖြင့္၏။ ဘုေသာ၏ အနက္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဟုျဖစ္၏။ သာမန္သိျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သိျခင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာဇာနည္ဆိုတာ အေၾကာင္းဟုတ္၊ မဟုတ္၊ အမွား၊ အမွန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသူျဖစ္၏။ သူမ်ားတကာထက္ ပိုၿပီးသိ၏။ သူူမ်ားတကာထက္ ပိုသိသျဖင့္ ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္ေသာ အလုပ္ကို သူမ်ားတကာထက္ ပို၍ လုပ္၏။
ဘုရားရွင္က ပညာသတၱ-ပညာဓား၊ ပညာ၀ုဓ-ပညာလက္နက္ဟု ပညာကို ဓားတို႔၊ လက္နက္တို႔ႏွင့္ တင္စားထား၏။ ဓားဆိုတာ လွီးဖို႔၊ ျဖတ္ဖို႔၊ သတ္ဖို႔ျဖစ္၏။ လက္နက္ဆိုတာလည္း ႐ုိက္ဖို႔၊ သတ္ဖို႔ပင္ျဖစ္၏။ ပညာတည္းဟူေသာ အသိဉာဏ္ ဓားလက္နက္တို႔ျဖင့္ ငါ၊ ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့နီးစပ္ရာ၊ ငါ့အသိုင္းအ၀ိုင္းဟု ခံယူထားေသာ အတၱကို လွီးရမည္၊ ျဖတ္ရမည္၊ သတ္ရမည္၊ ႏွိမ္နင္းရမည္၊ အတၱကို လွီးႏိုင္၊ ျဖတ္ႏိုင္၊ သတ္ႏိုင္၊ ခြာႏိုင္၊ ႏွိမ္နင္းႏိုင္ေလ ပရအတြက္၊ ပရေကာင္းက်ိဳးကို ပိုၿပီးျပဳႏိုင္ေလ၊ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေလျဖစ္၏။ အမွန္ကလည္း အာဇာနည္ဆိုတာ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ကြက္ ပရဟိတအမ်ားေကာင္းက်ိဳးကို သူမတူစြာ ထူးထူးကဲကဲ ေဆာင္ရြက္သူမ်ားကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္၏။
ပညာပါရမီပါလာသျဖင့္ အသိဉာဏ္ပညာႀကီးမားေသာ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကိဳးစားၾက၏။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အလုပ္လုပ္ၾက၏။ ထိုသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားအလုပ္လုပ္ၾကသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေအာင္ျမင္ၿပီး အမ်ား၏ အၾကည္ညိဳခံ၊ အကိုးကြယ္ခံ၊ အျမတ္ႏိုးခံ၊ အေလးစားခံ ထူးျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ရစ္ၾက၏။
သာသနာေရးဘက္ကၾကည့္လွ်င္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ဘုရား၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးတို႔သည္ အမ်ားတကာထက္ ထူးကဲေသာ ပညာပါရမီရွင္၊ ဉာဏ္ႀကီးရွင္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ဆိုင္ရာ သာသနာအလုပ္ေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုပ္သြားေတာ္မူၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာသန အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ရစ္၏။ အာဇာနည္ဟူသည္ လူျမင္ေကာင္း႐ံု၊ လူၾကားေကာင္း႐ံု၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈကို အေလးဂ႐ုျပဳ၍ ဟန္ျပအလုပ္လုပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ မတန္မရာေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။
ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ကို ျပန္ေကာက္လွ်င္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ ကုိယ္က်င့္သီလ ျပည့္စံုရမည္။ ကိုယ့္က်င့္တရား ေကာင္းရမည္။ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ေက်ာက္စာတုိင္ကဲ့သို႔ ၿမဲခုိင္ရမည္။ တရားမွ်တရမည္။ ဘက္လိုက္မႈကင္းရမည္။ အဂတိတရား ကင္းရွင္းရမည္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစသည့္ အစြန္းမ်ားမထြက္ေစရ၊ အနစ္နာခံႏိုင္ရမည္။ ကုိယ္က်ိဳး စြန္႔ႏိုင္ရမည္။ အတၱကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ရမည္။ ပရကို ဦးစားေပးရမည္။ အာဇာနည္တို႔၏ အဓိကအခ်က္သည္ အနစ္နာခံႏိုင္ျခင္း၊ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ျခင္း၊ ပရကို ဦးစားေပးျခင္းျဖစ္၏။ ဒါက ပထမအခ်က္ျဖစ္သည္။
ဒုတိယအခ်က္က ၀ီရိယေကာင္းရမည္။ ဦးတည္ခ်က္ပန္းတိုင္ ထားရွိၿပီး ထိုပန္းတုိင္ကို မေရာက္မခ်င္း၊ မျဖစ္မခ်င္း။ မရမေန ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ရမည္။ တတိယအခ်က္က အတတ္ပညာ၊ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတိ ျပည့္စံုရမည္။ တတ္ရမည္၊ သိရမည္၊ ဗဟုသုတႂကြယ္ရမည္၊ အျမင္က်ယ္ရမည္၊ စာေပဗဟုသုတ လိုက္စားရမည္၊ စာဖတ္အားေကာင္းရမည္၊ ပညာဟူသည္ အမွန္တရားကိုသိ၍ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသည္။ အမွန္တရားကို တန္ဖိုးထားသည္။ အမွန္ႏွင့္အမွားဟူသည္ ၾကားေန၀ါဒမရွိ၊ ၾကားေန၍မရ၊ တစ္ဖက္ဖက္သာ နင္းရမည္။ အာဇာနည္သည္ အမွန္တရားဘက္၌သာ ေျခစံုရပ္ထားသည္။
မိမိလုပ္ရပ္တိုင္းသည္ အမွန္တရားႏွင့္ ညီၫြတ္ရမည္။ အမွန္တရားေဘာင္အတြင္းမွာပဲ ရွိရမည္။ မိမိအျမတ္ႏိုးဆံုးအရာသည္ အမွန္တရားသာ ျဖစ္ရမည္။ မိမိသိုမွီးစုေဆာင္းေနေသာအရာသည္ အမွန္တရားသာ ျဖစ္သည္။ အမွန္တရားအတြက္ဆုိလွ်င္ အသက္စေတးႏိုင္သူျဖစ္ရမည္။ ဒါမွ အာဇာနည္မည္သည္။
စတုတၳအခ်က္က ကုိယ့္အတြက္ေရာ၊ ကုိယ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သူေတြအတြက္ပါ စား၀တ္ေနေရး၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ဖူလံုေအာင္၊ ျပည့္စံုေအာင္ ဖန္တီး ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ရမည္။ ဘုရားေဟာစာေပအရဆိုလွ်င္ အာဇာနည္ဟူသည္ ဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္ႀကီးေလးခ်က္ ျပည့္စံုဖို႔လိုသည္။
( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၆ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၃)၊ အမွတ္ (၃၉)တြင္ ပါရွိသည့္ အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္) ၏ ဇူလိုင္ ၁၉ အာဇာနည္ေန႔ ေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္ )
ဦးဟုတ္စိန္ ပါဠိ-ျမန္မာ အဘိဓာန္က ျခေသၤ့အာဇာနည္၊ ျမင္းအာဇာနည္၊ ဆင္အာဇာနည္၊ ႏြားလားဥႆဘအာဇာနည္၊ ေယာက္်ားအာဇာနည္၊ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ဟု အာဇာနည္ေျခာက္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း သ႐ုပ္ထုတ္ျပသည္။ အဖြင့္အားလံုးကေတာ့ ဘုရာေးဟာစာေပကို အေျခခံထားၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အေၾကာင္းဟုတ္၊ မဟုတ္၊ အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အမွား၊ အမွန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခြဲျခားသိႏိုင္စြမ္ေးသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ သာမန္ပုဂၢိဳလ္တို႔ထက္ လက္႐ံုးရည္လည္း သာလြန္ရမည္။ ႏွလံုးရည္လည္း သာလြန္ရမည္။ အမ်ားအတြက္ဆိုလွ်င္ ကုိယ့္အသက္ပင္ စြန္႔၀ံ့သူ၊ စြန္႔ရဲသူ ျဖစ္ရမည္။
တစ္ေန႔မွာ အရွင္အာနႏၵာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ စိတ္ထဲမွာ အေတြးတစ္ခု၀င္လာသည္။ "ဆင္အာဇာနည္ဆိုတာ ဆဒၵႏၲဆင္မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ဥေပါသထဆင္မ်ိဳးမွာ ေမြးဖြားသည္။ ျမင္းအာဇာနည္ဆိုတာ သိေႏၶာျမင္းမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ၀လာဟက ျမင္းမ်ိဳးမွာ ေမြးဖြားသည္။ ႏြားအာဇာနည္ဆိုတာ ဒကၡိဏပထတုိင္းမွာ ေမြးဖြားသည္ဟု ဘုရားမိန္႔ဖူးသည္။ ေယာက္်ားအာဇာနည္ကေတာ့ ဘယ္အရပ္မွာမ်ား ေမြးဖြားပါေလသနည္း" ဟု စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိသည္။ ကိုယ္တုိင္ အေျဖမွန္ မထုတ္ႏိုင္သျဖင့္ ဘုရားထံသို႔ သြားေရာက္ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
ထိုအခါ ဘုရားရွင္က "အာနႏၵာ... ေယာက္်ားအာဇာနည္ဆိုတာ ေနရာတုိင္းမွာ ေမြးဖြားသည္မဟုတ္။ အေျဖာင့္ယူဇနာ ၃၀၀၊ အက်ယ္ယူဇနာ ၂၅၀၊ အ၀န္းယူဇနာ ၉၀၀ ရွိေသာ မဇၥ်ိမေဒသမွာပဲ ေမြးဖြားသည္။ ေယာက္်ားအာဇာနည္တစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္လာလွ်င္လည္း ထိုေနရာသည္ ခ်မ္းသာဖို႔ရာ ေသခ်ာသြားၿပီ" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဘုရားဆိုလုိေသာ အာဇာနည္က သမၼာသမၺဳဒၶ အာဇာနည္ကို ဆိုလိုသည္။ ထို႔အတူပင္ လူ႔ေလာကက သမုတ္ေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚေပါက္လာလွ်င္လည္း လူသားအားလံုး ခ်မ္းသာႏိုင္သည္။ ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ ဘုရားရွင္က ျမင္းအာဇာနည္ကို ဥပမာေပး ေဟာၾကားသည္က မ်ား၏။ ဘုရားက "ျမင္းအာဇာနည္ဆိုတာ အဆင္းလွရမည္။ ခြန္အားေကာင္းရမည္။ အရွိန္အဟုန္ ေကာင္းရမည္။ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းရမည္။ ထို႔အတူပဲ ေယာက္်ားအာဇာနည္ဆိုတာ ဥပဓိေကာင္းရမည္။ ခြန္အားဗလေကာင္းရမည္။ လ်င္ျမန္သြက္လက္၇မည္။ အရပ္အေမာင္းေကာင္းရမည္" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ဥပဓိေကာင္းရမည္ဆိုတာ ကိုယ္က်င့္သီလေကာင္းရမည္ဟု ဆိုလို၏။ ခြန္အားဗလ ေကာင္းရမည္ဆိုတာ ၀ီရိယေကာင္းရမည္ဟု ဆိုလို၏။ အရွိန္အဟုန္ေကာင္းရမည္ဆိုတာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုၿပီး ထက္ထက္ျမက္ျမက္ သြက္သြက္လက္လက္ရွိရမည္ဟု ဆိုလို၏။ အရပ္အေမာင္းေကာင္းရမည္ဆိုတာ စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးအတြက္ စားစရာ၊ ၀တ္စရာ၊ ေနစရာ၊ ေဆး၀ါး၊ ဓာတ္စာ ျပည့္စံုရမည္ဟု ဆိုလို၏။ ဘုရားရွင္ ဆိုလိုေသာ အာဇာနည္ကေတာ့ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္အာဇာနည္ကို ဆိုလို၏။
အာဇာနိယပုဒ္ကို ပါဠိ သဒၵါဆရာမ်ားက "အာ ဘုေသာ ကာရဏာကာရဏံ ဇာနာတီတိ အာဇာနီေယာ"ဟု ၀ိၿဂိဳဟ္ျပဳၾက၏။ အဓိပၸါယ္က အေၾကာင္းဟုတ္သည္၊ မဟုတ္သည္၊ အမွား၊ အမွန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသူဟု ဆိုလို၏။ အာ ကို ဘုေသာ ဟု ဖြင့္၏။ ဘုေသာ၏ အနက္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဟုျဖစ္၏။ သာမန္သိျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သိျခင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာဇာနည္ဆိုတာ အေၾကာင္းဟုတ္၊ မဟုတ္၊ အမွား၊ အမွန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသူျဖစ္၏။ သူမ်ားတကာထက္ ပိုၿပီးသိ၏။ သူူမ်ားတကာထက္ ပိုသိသျဖင့္ ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္ေသာ အလုပ္ကို သူမ်ားတကာထက္ ပို၍ လုပ္၏။
ဘုရားရွင္က ပညာသတၱ-ပညာဓား၊ ပညာ၀ုဓ-ပညာလက္နက္ဟု ပညာကို ဓားတို႔၊ လက္နက္တို႔ႏွင့္ တင္စားထား၏။ ဓားဆိုတာ လွီးဖို႔၊ ျဖတ္ဖို႔၊ သတ္ဖို႔ျဖစ္၏။ လက္နက္ဆိုတာလည္း ႐ုိက္ဖို႔၊ သတ္ဖို႔ပင္ျဖစ္၏။ ပညာတည္းဟူေသာ အသိဉာဏ္ ဓားလက္နက္တို႔ျဖင့္ ငါ၊ ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့နီးစပ္ရာ၊ ငါ့အသိုင္းအ၀ိုင္းဟု ခံယူထားေသာ အတၱကို လွီးရမည္၊ ျဖတ္ရမည္၊ သတ္ရမည္၊ ႏွိမ္နင္းရမည္၊ အတၱကို လွီးႏိုင္၊ ျဖတ္ႏိုင္၊ သတ္ႏိုင္၊ ခြာႏိုင္၊ ႏွိမ္နင္းႏိုင္ေလ ပရအတြက္၊ ပရေကာင္းက်ိဳးကို ပိုၿပီးျပဳႏိုင္ေလ၊ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေလျဖစ္၏။ အမွန္ကလည္း အာဇာနည္ဆိုတာ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ကြက္ ပရဟိတအမ်ားေကာင္းက်ိဳးကို သူမတူစြာ ထူးထူးကဲကဲ ေဆာင္ရြက္သူမ်ားကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္၏။
ပညာပါရမီပါလာသျဖင့္ အသိဉာဏ္ပညာႀကီးမားေသာ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သိသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကိဳးစားၾက၏။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အလုပ္လုပ္ၾက၏။ ထိုသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားအလုပ္လုပ္ၾကသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေအာင္ျမင္ၿပီး အမ်ား၏ အၾကည္ညိဳခံ၊ အကိုးကြယ္ခံ၊ အျမတ္ႏိုးခံ၊ အေလးစားခံ ထူးျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ရစ္ၾက၏။
သာသနာေရးဘက္ကၾကည့္လွ်င္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ဘုရား၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးတို႔သည္ အမ်ားတကာထက္ ထူးကဲေသာ ပညာပါရမီရွင္၊ ဉာဏ္ႀကီးရွင္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ဆိုင္ရာ သာသနာအလုပ္ေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုပ္သြားေတာ္မူၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာသန အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ရစ္၏။ အာဇာနည္ဟူသည္ လူျမင္ေကာင္း႐ံု၊ လူၾကားေကာင္း႐ံု၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈကို အေလးဂ႐ုျပဳ၍ ဟန္ျပအလုပ္လုပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ မတန္မရာေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။
ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ကို ျပန္ေကာက္လွ်င္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ ကုိယ္က်င့္သီလ ျပည့္စံုရမည္။ ကိုယ့္က်င့္တရား ေကာင္းရမည္။ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ေက်ာက္စာတုိင္ကဲ့သို႔ ၿမဲခုိင္ရမည္။ တရားမွ်တရမည္။ ဘက္လိုက္မႈကင္းရမည္။ အဂတိတရား ကင္းရွင္းရမည္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစသည့္ အစြန္းမ်ားမထြက္ေစရ၊ အနစ္နာခံႏိုင္ရမည္။ ကုိယ္က်ိဳး စြန္႔ႏိုင္ရမည္။ အတၱကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ရမည္။ ပရကို ဦးစားေပးရမည္။ အာဇာနည္တို႔၏ အဓိကအခ်က္သည္ အနစ္နာခံႏိုင္ျခင္း၊ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ျခင္း၊ ပရကို ဦးစားေပးျခင္းျဖစ္၏။ ဒါက ပထမအခ်က္ျဖစ္သည္။
ဒုတိယအခ်က္က ၀ီရိယေကာင္းရမည္။ ဦးတည္ခ်က္ပန္းတိုင္ ထားရွိၿပီး ထိုပန္းတုိင္ကို မေရာက္မခ်င္း၊ မျဖစ္မခ်င္း။ မရမေန ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ရမည္။ တတိယအခ်က္က အတတ္ပညာ၊ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတိ ျပည့္စံုရမည္။ တတ္ရမည္၊ သိရမည္၊ ဗဟုသုတႂကြယ္ရမည္၊ အျမင္က်ယ္ရမည္၊ စာေပဗဟုသုတ လိုက္စားရမည္၊ စာဖတ္အားေကာင္းရမည္၊ ပညာဟူသည္ အမွန္တရားကိုသိ၍ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသည္။ အမွန္တရားကို တန္ဖိုးထားသည္။ အမွန္ႏွင့္အမွားဟူသည္ ၾကားေန၀ါဒမရွိ၊ ၾကားေန၍မရ၊ တစ္ဖက္ဖက္သာ နင္းရမည္။ အာဇာနည္သည္ အမွန္တရားဘက္၌သာ ေျခစံုရပ္ထားသည္။
မိမိလုပ္ရပ္တိုင္းသည္ အမွန္တရားႏွင့္ ညီၫြတ္ရမည္။ အမွန္တရားေဘာင္အတြင္းမွာပဲ ရွိရမည္။ မိမိအျမတ္ႏိုးဆံုးအရာသည္ အမွန္တရားသာ ျဖစ္ရမည္။ မိမိသိုမွီးစုေဆာင္းေနေသာအရာသည္ အမွန္တရားသာ ျဖစ္သည္။ အမွန္တရားအတြက္ဆုိလွ်င္ အသက္စေတးႏိုင္သူျဖစ္ရမည္။ ဒါမွ အာဇာနည္မည္သည္။
စတုတၳအခ်က္က ကုိယ့္အတြက္ေရာ၊ ကုိယ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သူေတြအတြက္ပါ စား၀တ္ေနေရး၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ဖူလံုေအာင္၊ ျပည့္စံုေအာင္ ဖန္တီး ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ရမည္။ ဘုရားေဟာစာေပအရဆိုလွ်င္ အာဇာနည္ဟူသည္ ဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္ႀကီးေလးခ်က္ ျပည့္စံုဖို႔လိုသည္။
( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၆ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၃)၊ အမွတ္ (၃၉)တြင္ ပါရွိသည့္ အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္) ၏ ဇူလိုင္ ၁၉ အာဇာနည္ေန႔ ေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္ )
No comments:
Post a Comment