လူတစ္ေယာက္ဟာ သစ္ပင္ခုတ္တဲ့ကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ငါးႏွစ္ေလာက္လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ လံုး၀ လခမတိုးဘူး။ မတိုးေတာ့ သူက မန္ေနဂ်ာကို သြားေမးတယ္။ က်ဳပ္ ငါးႏွစ္ေတာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ အပင္ေတြခုတ္ေပးတယ္။ လခ မတိုးပါလားေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ မန္ေနဂ်ာက တို႔ကုမၸဏီမွာ လခေပးတာဟာ သစ္ပင္ခုတ္ႏိုင္တဲ့အေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ေပးတာ။ မင္းမ်ားမ်ားခုတ္ႏုိင္ရင္ ေငြမ်ားမ်ားရမွာေပါ့။ မင္းခုတ္ႏိုင္တဲ့အား နည္းလို႔ မင္းလခမ်ားမ်ားမရတာလို႔ ေျပာတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ဟိုလူကျပန္သြားၿပီး ထပ္ခုတ္ျပန္တယ္။ ထပ္ခုတ္ျပန္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ထပ္ကုန္ျပန္ေရာ။ လခက မတိုးျပန္ဘူး။ မတိုးေတာ့ မန္ေနဂ်ာကိုသြားၿပီး ေျပာျပန္ေရာ။ မန္ေနဂ်ာက ျပန္ေျပာတယ္။ မင္းထုတ္လုပ္မႈဟာ အရင္အတိုင္းပဲ။ ထုတ္လုပ္မႈမတိုးေတာ့ မင္းလခ ဘယ္တိုးႏိုင္မလဲ။ ဒါေပမယ့္ မင္းနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္တဲ့သူ၊ သူ႔ကိုက်ေတာ့ လခတိုးေပးတယ္။ သူဘာေၾကာင့္ လစာတိုးရသလဲဆိုတာ သူ႔ကို သြားေမးၾကည့္ေပါ့လို႔ ေျပာတယ္။
သူကလည္း မေက်မနပ္နဲ႔ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က လခတိုးရၿပီး သူ႔က်ေတာ့ မရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ မတရားဘူးဆိုၿပီး သြားေမးတဲ့အခါ ဟိုလူက ဘာေျပာလုိက္လဲဆိုေတာ့ မင္းေတာ့မသိဘူး။ ငါကေတာ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ ခုတ္ၿပီးတိုင္း ငါ့ရဲ႔ ပုဆိန္ကို ေသြးတယ္။ မင္းေရာ ဘယ္လိုလုပ္လဲဆိုေတာ့ သူမ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္တယ္။ သူက တစ္ခါမွ သူ႔ရဲ႔ပုဆိန္ကို ေသြးတဲ့လူ မဟုတ္ဘူးေလ။ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး အဲဒီလို မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
------------------------------------------------------------------------------
အစကေတာ့ ပံုျပင္ကို ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္ဖို႔ပါပဲ။ ပံုျပင္ကလည္း ဒီေနရာမွာ ၿပီးပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပံုျပင္ကို ဥပမာေပးၿပီး ေျပာၾကားထားတဲ့ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ရဲ႔ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးမႈေတြကိုပါ ဖတ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ေအာက္ကစာေတြကိုပါ ထပ္ၿပီးထည့္ေပးလုိက္တာပါ။
------------------------------------------------------------------------------
အၿမဲတမ္းအလုပ္ပဲ လုပ္ေနရင္ ပုိတိုးတက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သင္တန္းေတြတက္၊ စာေတြဖတ္၊ ကုိယ့္ရဲ႔ တုိးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းကို အၿမဲတမ္းႀကိဳးစား။ ဒါဟာ ပုဆိန္ကို ေသြးေနတာ။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တိုးေတာ့ တုိးတက္ခ်င္ပါရဲ႔။ ပုဆိန္ကို မေသြးရင္၊ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ မျဖည့္ဆည္းရင္ သူမ်ားသြားၿပီး အျပစ္မတင္နဲ႔။ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ အားေပး၊ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ ႀကိဳးစား၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ တိုးတက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ဟိုလူကျပန္သြားၿပီး ထပ္ခုတ္ျပန္တယ္။ ထပ္ခုတ္ျပန္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ထပ္ကုန္ျပန္ေရာ။ လခက မတိုးျပန္ဘူး။ မတိုးေတာ့ မန္ေနဂ်ာကိုသြားၿပီး ေျပာျပန္ေရာ။ မန္ေနဂ်ာက ျပန္ေျပာတယ္။ မင္းထုတ္လုပ္မႈဟာ အရင္အတိုင္းပဲ။ ထုတ္လုပ္မႈမတိုးေတာ့ မင္းလခ ဘယ္တိုးႏိုင္မလဲ။ ဒါေပမယ့္ မင္းနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္တဲ့သူ၊ သူ႔ကိုက်ေတာ့ လခတိုးေပးတယ္။ သူဘာေၾကာင့္ လစာတိုးရသလဲဆိုတာ သူ႔ကို သြားေမးၾကည့္ေပါ့လို႔ ေျပာတယ္။
သူကလည္း မေက်မနပ္နဲ႔ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က လခတိုးရၿပီး သူ႔က်ေတာ့ မရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ မတရားဘူးဆိုၿပီး သြားေမးတဲ့အခါ ဟိုလူက ဘာေျပာလုိက္လဲဆိုေတာ့ မင္းေတာ့မသိဘူး။ ငါကေတာ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ ခုတ္ၿပီးတိုင္း ငါ့ရဲ႔ ပုဆိန္ကို ေသြးတယ္။ မင္းေရာ ဘယ္လိုလုပ္လဲဆိုေတာ့ သူမ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္တယ္။ သူက တစ္ခါမွ သူ႔ရဲ႔ပုဆိန္ကို ေသြးတဲ့လူ မဟုတ္ဘူးေလ။ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး အဲဒီလို မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
------------------------------------------------------------------------------
အစကေတာ့ ပံုျပင္ကို ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္ဖို႔ပါပဲ။ ပံုျပင္ကလည္း ဒီေနရာမွာ ၿပီးပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပံုျပင္ကို ဥပမာေပးၿပီး ေျပာၾကားထားတဲ့ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ရဲ႔ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးမႈေတြကိုပါ ဖတ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ေအာက္ကစာေတြကိုပါ ထပ္ၿပီးထည့္ေပးလုိက္တာပါ။
------------------------------------------------------------------------------
အၿမဲတမ္းအလုပ္ပဲ လုပ္ေနရင္ ပုိတိုးတက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သင္တန္းေတြတက္၊ စာေတြဖတ္၊ ကုိယ့္ရဲ႔ တုိးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းကို အၿမဲတမ္းႀကိဳးစား။ ဒါဟာ ပုဆိန္ကို ေသြးေနတာ။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တိုးေတာ့ တုိးတက္ခ်င္ပါရဲ႔။ ပုဆိန္ကို မေသြးရင္၊ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ မျဖည့္ဆည္းရင္ သူမ်ားသြားၿပီး အျပစ္မတင္နဲ႔။ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ အားေပး၊ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ ႀကိဳးစား၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ တိုးတက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
( ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထုတ္ CEO မဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးေပးခဲ့သည့္ Leadership in You အေၾကာင္းေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )
No comments:
Post a Comment