မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ထြက္ေပါက္ - ေမာင္စူးစမ္း

ေက်ာ႐ိုးႏွစ္ပါး
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ (၁) စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ (၂) အရပ္ဘက္၊ စစ္ဘက္ ဆက္ဆံေရးသည္ အမာခံေက်ာ႐ိုးအျဖစ္ တည္ရွိခဲ့သည္။ ေနာက္လည္း ဆက္လက္တည္ရွိမည္။ ဤႏွစ္ပါးသည္ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသ Strategic Constants တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းေသာေခတ္၌ ဖ.ဆ.ပ.လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တို႔သည္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသတို႔ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနတို႔လည္း ေျပာင္းလဲသြားသျဖင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ကိန္းေသႏွစ္ပါးလည္း ပံုစံေတြယိုယြင္းခဲ့သည္။

ယခု လမ္းၫႊန္ဒီမုိကေရစီစနစ္တြင္ ဤမဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ကိန္းေသႏွစ္ပါးသည္ မည္သည့္ပံုသဏၭာန္ေဆာင္မည္နည္းဟု ေမးစရာေပၚသည္။ အခ်ိဳ႕က ဖ.ဆ.ပ.လ လို အဖြဲ႔မ်ိဳးကို စိတ္ကူးၾကည့္သည္။ စာေရးသူအျမင္၌ ယခုပါရာဒိုင္းသစ္တြင္ ဖ.ဆ.ပ.လ လို ပံုစံမ်ိဳးသည္ မဆီေလ်ာ္ေတာ့ေပ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပ႒ာန္းအတည္ျပဳၿပီးျဖစ္၍ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ လႊတ္ေတာ္မ်ား ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး၌ လႊတ္ေတာ္မ်ားေပၚလာေတာ့မည္။

႐ုပ္လံုး
ထို႔ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ၾကျခင္းႏွင့္ လႊတ္ေတာ္မ်ားေပၚလာေသာအခါ လႊတ္ေတာ္အတြင္း မဟာမိတ္မ်ား ဖြဲ႔ၾကျခင္း Electoral Alliance ႏွင့္ Parliamentary Alliance တို႔သည္သာ အထက္တြင္ေဖာ္ျပေသာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ကိန္းေသႏွစ္ပါးပံုသဏၭာန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မွန္းဆရသည္။ ကုိယ္စားျပဳမႈသည္ ဒြိယံကုိယ္စားျပဳမႈ (အရပ္ဘက္ကုိယ္စားျပဳမႈႏွင့္ စစ္ဘက္ကုိယ္စားျပဳမႈ) ျဖစ္ေလရာ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး၌ ဤကုိယ္စားျပဳမႈႏွစ္ပါးသည္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ကိန္းေသတစ္ပါးအျဖစ္ မည္သို႔ လက္ေတြ႔႐ုပ္လံုးေပၚမည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ရွိသည္။

ဤဒြိယံကုိယ္စားျပဳမႈျဖင့္ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး မည္သို႔ပံုေဖာ္ႏိုင္မည္ကို မွန္းဆၾကည့္သင့္သည္။ စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ၌ ဖ.ဆ.ပ.လ လို ပံုသဏၭာန္မ်ိဳးသည္ မအပ္စပ္ဟုတြက္သည္။ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈေခတ္ မဟုတ္ေပ။ လမ္းၫႊန္ဒီမိုကေရစီ ထူေထာင္မည့္ေခတ္ ျဖစ္သည္။ ေခတ္ႏွင့္ ဆီေလ်ာ္ေသာ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ပံုသဏၭာန္မ်ိဳး ျဖစ္အပ္သည္။

ညီၫြတ္မႈႏွစ္မ်ိဳး
စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ စနစ္သစ္ျဖစ္၍ အရာရာသည္ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးၾကည့္သည့္သေဘာ ျဖစ္မည္။ ပေလယာတို႔ကလည္း ႏွစ္သစ္၊ အလားအလာသစ္ေတြျဖစ္၍ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးၾကည့္ရသည္။ စပြန္ဆာကလည္း ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးၾကည့္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အားလံုးကို ေရရွည္တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚႀကီး ဆန္႔ေတြးႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ေပ။ လက္ငင္းပစၥဳပၸန္ေရတိုကိုသာ စမ္းတ၀ါး၀ါး ကစားၾကရမည့္သေဘာရွိသည္။ လုပ္ရင္းကုိင္ရင္းျဖင့္ သြားရသည့္သေဘာ Trial and Error သေဘာရွိမည္။

စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး၌ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား ညီၫြတ္ေရးဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေလရာ ဤညီၫြတ္ေရးပံုသဏၭာန္ တည္ေဆာက္မႈသည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ လႊတ္ေတာ္မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒတို႔ႏွင့္အညီ ျဖစ္ထြန္းရမည္။

စပြန္ဆာထြက္ေပါက္
ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္  ႏိုင္ငံေရးစနစ္သစ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ အုပ္စိုးသူတို႔အတြက္ မဟာဗ်ဴဟာထြက္ေပါက္ Exit Strategy လည္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးတြင္ စစ္ဘက္ပါ၀င္ပတ္သက္မႈကို တည္ေဆာက္ၿပီး မဟာဗ်ဴဟာထြက္ေပါက္ကို ဖြင့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုလက္ငင္းထုတ္ေဖာ္ေနေသာ "မင္းမဲ့စ႐ုိက္ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီမရႏုိင္၊ ဆူပူမႈျဖင့္ ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္" ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္တို႔သည္ စပြန္ဆာ၏ မဟာဗ်ဴဟာထြက္ေပါက္၌ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ေစလိုေသာ ဆႏၵကို ေဖာ္ျပျခင္းလည္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆရမည္။ မဟာဗ်ဴဟာထြက္ေပါက္၌ ညင္သာၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ကလည္း အမွန္တကယ္လုိအပ္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးသည္ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး၌ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္လာသည္။

ေမာင္စူးစမ္း ၈-၁-၂၀၁၀

စာၫႊန္း - ေၾကးမံု၊ International Social Science

(The Voice Weekly ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၆ အမွတ္ ၁၁ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)