လူ,လူခ်င္း ဆက္ဆံေရးပံုစံသစ္

ျမင့္မားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ေငြနဲ႔ဂုဏ္နဲ႔ တိုင္းတာလို႔ မရပါဘူး။ လူေတြ သူ႔ဘက္ပါေအာင္ ဘယ္ေလာက္ စည္း႐ံုးအားရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ အကဲျဖတ္ရပါလိမ့္မယ္။

လူမွန္ရင္ အတၱနဲ႔ပရ မွ်ရသလို ကုိယ့္ေအာင္ျမင္မႈကို ေ၀ေပးႏုိင္ရမယ္။ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာ ျပႆနာေတြ ေျပလည္ႏုိင္ဖို႔ သူတစ္ပါးရဲ႕ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ျပႆနာေတြ ကူညီေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ကုိယ္တုိင္ ႀကီးပြားသလို တျခားလူေတြကိုလည္း ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္။

တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ေလာဘႀကီးတဲ့ လူဟာ အ႐ူးမွ အ႐ူး။ သူဟာ လူ႔အျပင္ဘက္ေရာက္သြားၿပီး အေနမလွ အေသမလွတဲ့ အျဖစ္ဆိုး တိုးသြားႏိုင္တယ္။

သန္းႂကြယ္သူေဌးႀကီးရဲ႕ မသာဟာ လူေလးငါးေျခာက္ေယာက္နဲ႔ပဲ ပြဲသိမ္းသြားတာမ်ိဳး ေတြ႔ဖူးပါလိမ့္မယ္။ သူဟာ လူ႔တန္ဖိုး၊ ေငြတန္ဖိုး၊ ဘ၀တန္ဖိုးကို တစ္ခုမွ အမွန္အကန္ နားမလည္ခဲ့တာ ေသခ်ာတယ္။

လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ လူေတာထဲမွာေနၿပီး လူ႔ေလာက ေကာင္းက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ လူလူခ်င္း ညႇာတာေထာက္ထားၿပီး နားလည္မႈ ရွိရမယ္။ လူကို လူလိုျမင္၊ လူကို လူလို တန္ဖိုးထား၊ လူကို လူလိုဆက္ဆံမွ လူပီသမယ္။ လူကို ကၽြဲလို၊ ႏြားလို၊ စက္႐ုပ္လို ခုိင္းတဲ့ေခတ္ႀကီးဟာ ကမၻာမွာ ဆိတ္သုဥ္းေနပါၿပီ။

(ညီညီႏုိင္ ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အဓိကလူ လူအဓိက" စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)