ကၽြန္ေတာ့္အေတြး ကၽြန္ေတာ့္ဒႆန (၃) - ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

(၁)
လူေတြဟာ အေမွာင္ကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
လူ႔သဘာ၀ျဖစ္လို႔ အျပစ္တင္စရာမရွိဟု ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း အေမွာင္ထုကို မုန္းပါသည္။
သို႔ေသာ္ အလင္းေၾကာက္သူမ်ားလည္း ရွိေသးေၾကာင္းသိရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေျပာစရာစကားမ်ား ဆြံ႔အခဲ့ရပါသည္။

(၂)
ငါကေတာ့ မွန္လိုပဲက်င့္တယ္ဟု သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဂုဏ္ယူ၀ံ့ႂကြားစြာ ေျပာပါသည္။
ဒါဆို မင္းက တကယ့္လူ႔ေျပာင္းျပန္ႀကီးေပါ့ဟု ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာမိပါသည္။
သူ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘုၾကည့္,ၾကည့္ပါသည္။ စိတ္တိုသြားဟန္တူပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ညာလက္ေထာင္ျပလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ခၽြတ္စြတ္တူသည့္ မွန္ထဲကလူက ဘယ္လက္ႀကီး အခန္႔သားေထာင္ျပေနသည္ကို ထိုသူငယ္ခ်င္း မသိေလေရာ့သလားဟု ေတြးေနမိပါသည္။

(၃)
စာသမားဆိုတဲ့ လူေတြအကုန္လံုးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြခ်ည္းပဲဟု တစ္ေယာက္ေသာသူက ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ ေ၀ဖန္ပါသည္။
စာဒီေလာက္ဖတ္တဲ့ စာသမားေတြေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ဆိုရင္ ဘာမွမဖတ္တဲ့ နလပိန္းတံုးေကာင္ေတြဆိုရင္ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ မင္းကုိယ္တုိင္ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ကြာဟု ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေျပာမိပါသည္။
ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ့္ကို “ေသာက္႐ူး” ဟု ၾသဘာေပး၍ ထြက္သြားပါသည္။
ဘယ္သူက ဆင္ျဖဴ၊ ဘယ္သူက ဆင္မည္းဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းမွာေတြ႔လွ်င္ေတာင္ သူက ႏႈတ္မဆက္ေတာ့ပါ။

(၄)
ေရမ်ားရာ မိုးရြာဟူေသာ စကားကို ၾကားဖူးၾကပါသည္။
ေရမ်ားေသာအရပ္တြင္ သစ္ပင္၊ ၀ါးပင္တို႔ျဖင့္ စိမ္းလန္းစိုျပည္ပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာအရပ္တြင္ မိုးရြာသည္မွာ ဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲဟု ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိပါသည္။
သဲကႏၲာရထဲတြင္ မိုးရြာခ်င္သူမ်ား အေတာ္မ်ားေနသည္ကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သိေနပါသည္။

(၅)
ကုိယ့္ရဲ႕ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေတြဟာ အရိပ္လိုပဲ ေနာက္ကေန အၿမဲလိုက္ေနတတ္တယ္ဟု အလ်ဥ္းသင့္၍ စကား၀ိုင္းတစ္ခုမွာ ေျပာမိပါသည္။
တစ္ေယာက္သူက “အရိပ္ေအာက္မွာခိုရင္ အရိပ္ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ သိသလား” ဟု ေမးလာပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာျပန္ေျဖရမွန္း မသိပါ။ ေတြးပဲေတြးေနမိပါသည္။

(၆)
တာ၀န္ရွိသူ စိတ္မွာပူ ဟူေသာစကားကို မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။
စိတ္မပူတတ္ေသာ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ စိတ္ပူတတ္ေသာ တာ၀န္သိသူမ်ားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးပါသည္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။

ည ၉ နာရီ ၄၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။