ေခတ္ေဟာင္း ဂ်ာမနီမွ နာဇီေခါင္းေဆာင္ ဂိုဘဲလ္က "ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔သည္ ျပႆနာတို႔ကို မဖြဘဲ ေနလို႔မရ။ သူတို႔ဖြထားသည့္ ျပႆနာတို႔ကို က်ဳပ္တို႔က ေျဖရွင္းရတယ္" ဟူ၍ ေျပာဖူးသည္။ သူ၏ ဤသို႔ေျပာၾကားခ်က္ကုိ ဒီမိုကေရစီတရားတို႔၌ ႏို္င္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္တို႔က ရည္ၫႊန္းၾကသည္။ ႏိ္ုင္ငံေရးပါတီတို႔က ျပႆနာတို႔ကိုဖြ၍ အာဏာရွင္စနစ္ ေပၚထြန္းရသည္ဟု အာဏာရွင္တို႔က ဆင္ေျခေပးေလ့ေပးထ ရွိခဲ့သည္။
တစ္ဖက္မွ စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ဒီမုိကေရစီသည္ ျပႆနာတို႔ကို ဖ်ာေအာက္၌ ၀ွက္ထားလို႔မရ။ ျပႆနာတို႔သည္ လူသိရွင္ၾကား ျဖစ္ေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဒီမိုကေရစီ လကၡဏာတစ္ပါးသည္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ဟူ၍ ျဖစ္ေနသည္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈဆုိေသာ မူျဖင့္ ဒီမိုကေရစီက ျပႆနာတို႔ကို ဖြင့္လွစ္သည္။ ဤသို႔ ဖြင့္လွစ္သည္ကိုပင္ ျပႆနာတို႔ကို ဖြသည္ဟု ဆိုလာသည္။ နာဇီေခါင္းေဆာင္တို႔ အဆိုအရ ႏို္င္ငံေရးပါတီေတြ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ျပႆနာတို႔ကို ဖြျခင္းသည္ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ဖြတာကေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို လမ္းဖြင့္ေပးရာေရာက္သည္။
ႏုိင္ငံေရးအေပၚ သေဘာထား
ဤအေၾကာင္းသည္ အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ႏိႈင္းယွဥ္ရာမွ ေပၚလာေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီအက်ိဳးမွာ ျပႆနာေတြ ဖံုးဖိထားရမည္ဟူ၍ မဆိုလိုေပ။ ဒီမိုကေရစီျပႆနာတို႔ကို ဖံုးဖိထားခြင့္မရွိ။ အေၾကာင္းမူ ျပႆနာေျဖရွင္းရာတြင္ မဲဆႏၵရွင္တို႔ကို အသိေပးရန္ လိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဖံုးဖိထားလွ်င္ ေနာက္ေရြးေကာက္ပြဲ၌ အေရးနိမ့္သြားႏုိင္သည္။ အရာအခ်ိဳ႕က ဒီမိုကေရစီ၏ ပံုစံက်လကၡဏာတို႔ထက္ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ သေဘာထားက ပို၍ အေရးႀကီးသည္ဟု ေထာက္ျပသည္။ ႏိုင္ငံေရးအားေပးသလား၊ အားမေပးဘူးလားဆိုေသာ သေဘာထားက အေျခခံက်က် အေရးႀကီးျခင္း ျဖစ္သည္။
အုပ္စိုးသူက ႏုိ္င္ငံေရးကို မုန္းတီးေနလွ်င္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ အလားအလာမေကာင္းေပ။ ယုတ္စြအဆံုး ႏို္င္ငံေရးသည္ ျပႆနာတို႔ကို ညႇိႏိႈင္းအေပးအယူလြယ္သည့္ သေဘာရွိသည္ဟု ခံယူလွ်င္ပင္ ႏိိုင္ငံေရးကို အားေပးရမွန္း သိသြားပါလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အဆိုးမျမင္ေအာင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္တို႔၌လည္း တာ၀န္ရွိသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ အျခားသက္ဆုိင္ရာ ဥပေဒတို႔လည္း ျပ႒ာန္းၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးအေပၚ အျမင္ၾကည္လင္စရာ အေၾကာင္းရွိေနပါၿပီ။
ပညာႏွင့္ သေဘာထားအျမင္
အခ်ိဳ႕က ၀ိေရာဓိတစ္ခုကို လက္ညႇိဳးထိုးၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီသည္ အစိုးရေကာင္း ေပၚထြန္းေရးကို ရည္ၫြန္းသည္ျဖစ္၍ အစိုးရေကာင္းႏွင့္ ပညာသည္ ဒြန္တြဲေနရသည္။ ပညာထြန္းကားမွ အစိုးရေကာင္းေပၚမည္။ သို႔ေသာ္ မဲဆႏၵရွင္လူထုသည္ အီမိုးရွင္းကို အေျခခံေသာ သေဘာထားအျမင္ျဖင့္ ျပဳမူသည္ျဖစ္၍ ပညာႏွင့္ သေဘာထားအျမင္တို႔အၾကား ၀ိေရာဓိေပၚမည္။ ယခုေခတ္သစ္ ႏို္င္ငံေရးစကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ၌ မဟာဗ်ဴဟာ ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္ျခင္း အားနည္းႏုိင္သည္။
ဤသို႔ ျဖစ္ရသည္မွာ ပညာႏွင့္ သေဘာထားအျမင္တို႔ ၀ိေရာဓိျဖစ္ရာ က်ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အၫႊန္း - Harvard Series
No comments:
Post a Comment