လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြအေပၚ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ ရွိေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြေလာက္ စြမ္းရည္မရွိဘူး။ ေလးတယ္၊ ေႏွးတယ္၊ စရိတ္စကႀကီးမားတယ္၊ ေဖာင္းပြတယ္၊ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ဆန္တယ္ စသျဖင့္ ေ၀ဖန္မႈေတြ မ်ိဳးစံုေပးၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္တာ သံုးသပ္မိပါတယ္။ အျမတ္ကို ပဓာနမထားတဲ့ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အဓိကအားသာခ်က္ ႏွစ္ရပ္ရွိတာ ေတြ႔ပါတယ္။ ဒီအားသာခ်က္ ႏွစ္ရပ္ကို အျမတ္ကို ဦးစားေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။
ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ၀န္ထမ္းေတြကို လံႈ႔ေဆာ္အားေပးရာမွာ အင္မတန္ထက္ျမက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမွာ လုပ္ၾကတဲ့သူေတြဟာ ၀င္ေငြကို အဓိကမထားဘဲ လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ကို လူမႈေရးတာ၀န္အသိနဲ႔ ၀င္လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ လုပ္ငန္းရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ယံုၾကည္လက္ခံတာမို႔ လခေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို အဓိကမထားဘဲ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမင့္မားမားနဲ႔ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
၀န္ထမ္းေတြကို လံႈ႔ေဆာ္မႈေပးႏုိင္ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပံုသဏၭာန္ဟာလည္း သြက္လက္တယ္၊ ပြင့္လင္းတယ္။ ရာထူးအဆင့္အတန္းေတြ၊ အလႊာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး မခြဲျခားေနဘဲ အဆင့္အတန္းကို တတ္ႏုိင္သမွ် ေလ်ာ့ပါးေအာင္ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မယ့္ ရာထူးမ်ိဳးစံု၊ အေခၚအေ၀ၚမ်ိဳးစံုကိုလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖန္တီးမႈ ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့အတြက္ ၀န္ထမ္းေတြဟာ မိမိအလုပ္ကို ပိုစိတ္၀င္စားလာတယ္ ပိုၿပီး အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔ အဆင္သင့္ ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအားသာခ်က္ကေတာ့ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ Marketing အလုပ္ကို အထူးကၽြမ္းက်င္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အလွဴခံေတြအေပၚ ရပ္တည္ေနရတဲ့အတြက္ မိမိလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေပးႏို္င္မယ့္ သူေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ အစံုႀကိဳးစားေနရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ေဆာင္ရြက္ရာမွာလည္း အလွဴရ႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘဲ ေရရွည္မွာ အလွဴထည့္၀င္သူေတြနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ဆက္ဆံၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ေပးတဲ့ေငြကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္း သံုးစြဲေနသလဲ။ ဒီလိုလုပ္တဲ့အတြက္ ဘယ္သူေတြအတြက္ ဘယ္လိုအက်ိဳးေတြ ရေနသလဲဆိုတာကို အစဥ္အၿမဲ ေျပာႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေနၾကပါတယ္။
ဆရာ့အေနနဲ႔ကေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္း လုပ္သည္ျဖစ္ေစ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးရဲ႕ အားသာခ်က္ကို က်န္တဲ့တစ္ဦးက အတုယူႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။
No comments:
Post a Comment