ဓမၼပဒဂါထာ (၁၀၆)

မာေသ မာေသ သဟေႆန၊
ေယာ ယေဇထ သတံ သမံ။
ဧကဥၥ ဘာ၀ိတတၱာနံ၊ မုဟုတၱမပိ ပူဇေယ။
သာေယ၀ ပူဇနာ ေသေယ်ာ၊ ယေဥၥ ၀ႆသတံ ဟုတံ။

အလွဴခံျမတ္ေလ အက်ိဳးႀကီးေလ
လစဥ္တုိင္း လစဥ္တုိင္း
ေငြတစ္ေထာင္ ေငြတစ္ေထာင္
အကုန္အက်ခံၿပီး
သာမန္ပုထုဇဥ္ျဖစ္တဲ့
ေလာကီလူသား ေျမာက္ျမားစြာကို
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး
လွဴဒါန္းေပးကမ္းရတာရယ္...
သီလသမာဓိပညာ
ဂုဏ္ထူးဂုဏ္ျမတ္ေတြနဲ႔
စိတ္ကို ထံုမႊမ္းထားတဲ့
အရိယာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို
ဆြမ္းတစ္ဇြန္း ေရတစ္မႈတ္စာမွ်
အကုန္အက်နည္းနည္းေလးနဲ႔
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ တစ္ခဏေလာက္ေလး
လွဴဒါန္းပူေဇာ္ရတာရယ္...
အဲဒီႏွစ္္မ်ိဳးထဲမွာ
အရိယာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကုိ
တစ္ႀကိမ္တစ္ခဏ
ပူေဇာ္ရျခင္းက
သာမန္ပုထုဇဥ္ အမ်ားႀကီးကို
လွဴဒါန္းရျခင္းထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပုိၿပီး ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
ပိုၿပီး အက်ိဳးေပးႀကီးက်ယ္ပါတယ္။