ကိုဉာဏ္ မွတ္စုမ်ား (၄၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၀)

မွတ္စု (၁)
ေဆာင္းပါးအမည္ - ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ လိုေသာေရ (အယ္ဒီတာ့စကား)
ေရးသူ - ညိဳထြန္းလူ၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္
ေနရာ - မႏၲေလးအ႐ုဏ္ဦးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၂၊ အမွတ္-၃၈၊ ၂၉-၉-၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၄၊ ၂၅
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
လွ်ပ္စစ္မီးႏွင့္ ေရမီတာမွ ေရလာသည့္အခ်ိန္ႏွစ္ခု တုိက္ဆိုင္ဖို႔အေရးသည္ လူ႔ျပည္မွ အပ္ဖ်ားႏွင့္ နတ္ျပည္မွ အပ္ဖ်ားခ်င္းထိဖို႔ အခြင့္အေရးထက္ ပိုမိုခက္ခဲလွသည့္ ကံေကာင္းမႈျဖစ္သည္ဟူ၍ ဆိုလိုက္လွ်င္ လြန္ရာက်ေလမလား မသိ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံတြင္ ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၲေလးလို လူဦးေရတိုးတက္မ်ားျပားလာသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ေရသံုးစြဲမႈႏႈန္းထား အေျခအေနႏွင့္ အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္စဥ္းစားၾကရေတာ့မည္ ဆုိသည့္အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၃ ႏွစ္ေလာက္က သတင္းေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ ႏုိင္ငံအစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ေရအရင္းအျမစ္ကို အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရး ကိစၥအျဖစ္ ႐ႈျမင္ဖို႔ တိုက္တြန္းေၾကာင္း၊ မၾကာခင္မွာ ကမၻာႀကီးဟာ ေရခ်ိဳအက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရမည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက သတိေပးထားသည့္အေၾကာင္းကို ဖတ္လုိက္ရေသးသည္။

ပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အခ်ိဳ႕ျမစ္ေတြ မ်ိဳးတံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္၍ မည္သို႔ ကာကြယ္ၾကမည္နည္းဟု သတိေပး ေဆြးေႏြးထားၾကသည္။ မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္သည့္ ျမစ္မ်ားတြင္ အာရွက ယန္စီ၊ ဂဂၤါ၊ အိႏၵဳ၊ ျဗဟၼပုတၱျမစ္မ်ားအျပင္ ဧရာ၀တီျမစ္လည္း ထိုစာရင္းထဲမွာ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။

လူဦးေရ မ်ားျပားလြန္းသည့္အခ်ိန္ ဧရာ၀တီျမစ္၏ က်န္းမာေရး ေဖာက္သြားပါက ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ႀကံဳေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။

သဘာ၀၏ သယံဇာတေတြကလည္း သူ႔အတုိင္းအတာ အကန္႔အသတ္ႏွင့္သူ ရွိသည္။ ဗံုးေဗာလေအာ သံုးခ်င္တုိင္းသံုး၍ မရ၊ ယခု ရရွိေနသည့္ ေရသယံဇာတေတြကလည္း ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္သြားလွ်င္ လိုသေလာက္ ရမွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။ သည္ေတာ့ ေရသယံဇာတေတြ ရွိေနဖို႔အေရးအတြက္ ျမစ္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ အင္းအုိင္မ်ား၊ ကန္မ်ား၏ က်န္းမာေရးေကာင္းမွ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္လည္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကရပါမည္။

မွတ္စု (၂)
ေဆာင္းပါးအမည္ - အမည္မေဖာ္လိုသူ ကိုစိုးျမင့္ႏွင့္ ၇ ရက္ သားသမီးမ်ားသို႔
ေရးသူ - ေမာင္သာခ်ိဳ
ေနရာ - 7Day News ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၉၊ အမွတ္-၂၈၊ စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၃၀
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ကမၻာေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ကြန္ဖူးစတား ဂ်က္လီ၏ စကားတစ္ခြန္းကိုပဲ ထပ္မံကိုးကားပါရေစ။ If everyone gives one yuan every month, it will add up to billions. တဲ့။ တစ္လကို တစ္ယြမ္ပဲ လူတစ္ေယာက္စီကထည့္၊ သန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္သြားမွာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိိ႔ကေရာ။ တစ္လေငြတစ္ေထာင္ သိပ္မခက္သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါသည္။ ေမတၱာခ်င္းဆက္ၿပီး ၀န္းရံလုိက္လွ်င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပညာသင္ေပးႏုိင္၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စား၀တ္ေနေရး ေျဖရွင္းေပးႏုိင္၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မ်က္ရည္သုတ္ေပးႏုိင္မည္ဆိုတာက ဧကန္မုခ် ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ဘာေၾကာင့္ မဆက္စပ္မိၾကေသးတာတဲ့လဲ။ ေငြတစ္ေထာင္က မခက္၊ ဆက္စပ္မိဖို႔က ခက္ေနပံုရပါသည္။

မွတ္စု (၃)
ေဆာင္းပါးအမည္ - ေရြးခ်ယ္ခြင့္ပါ၀ါကို ကိုင္ထားသူမ်ား
ေရးသူ - ေမာင္၀ံသ
ေနရာ - ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၁၊ အမွတ္-၁၃၊ ၃၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၃
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဟိုး အေတာ္ၾကာၾကာတုန္းက သေဘာက်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကာတြန္းတစ္ကြက္ကို ျပန္သတိရမိတယ္။ အင္မတန္ ဆင္းရဲလြန္းလို႔ ထမင္းဖိုးေတာင္ ျပည့္စံုမႈမရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း သူေတာင္းစားက သူ႔ဆီက ေတာင္းတာနဲ႔ ႀကံဳရတယ္ေလ။ "အစ္ကိုႀကီးရယ္၊ ထမင္းဖိုးေလး တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ေလာက္ စြန္႔ႀကဲေတာ္မူပါ" ဆိုေတာ့ အဲဒီလူဆင္းရဲဟာ အမ်ားႀကီး အားရွိသြားသတဲ့။ "ေအာင္မာ... ငါဟာ ေခတဲ့လူ မဟုတ္ဘူး။ ငါဟာ အေတာင္းခံရသူေပပဲ၊ ငါေပးႏုိင္သေလာက္ေတာ့ ေပးလုိက္မွ အေတာင္းခံရတဲ့ အဆင့္အတန္းရွိသူ ျဖစ္ေတာ့မေပါ့" လို႔ စဥ္းစားကာ သူ႔အိတ္ကပ္ထဲ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ပို္က္ဆံတစ္မတ္ကို ေပးလွဴလုိက္ပါသတဲ့။

ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးတာက်ေတာ့ အဲဒီဥပမာထက္ ျမင့္တယ္။ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြဟာ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားၿပီး အင္တာဗ်ဴး လာေျဖသူေတြနဲ႔ တူတယ္။ မဲေပးခြင့္ရွိသူေတြက ဘာနဲ႔တူသလဲဆုိေတာ့ အင္တာဗ်ဴးေျဖသူမ်ားရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို စစ္ေဆးၿပီး ေရြးျခင္း ပယ္ျခင္း ဆံုးျဖတ္ရတဲ့ ဒါ႐ုိက္တာအဖြဲ႔၀င္ လူႀကီးေတြနဲ႔ တူတယ္။

အဲဒီသေဘာကို မသိနားမလည္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ မဲဆႏၵရွင္ေတြကို သေဟာက္သဟန္း လုပ္ခ်င္တုန္းပဲတဲ့ဗ်။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက တယ္မဟန္ဘူး။ ခုေခတ္မွာ ေျခာက္တုိင္း မေၾကာက္၊ ေျမႇာက္တုိင္းလည္း မေျမာက္သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနၿပီဆိုတာ လက္ေတြ႔ႀကံဳမွ သူတို႔ သိသြားမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

မွတ္စု (၄)
ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာသည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားဟူသည္
ေရးသူ - M-015
စာကိုး - (၂၇၊ ၂၊ ၇၁)၊ ေရႊတူဂ်ာနယ္၊ အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၁) မွ
ေနရာ - ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၁၊ အမွတ္-၁၉၊ ၁၂-၉-၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၁၁
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ စစ္ပညာစတင္သင္ခုိက္ တစ္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လေရာင္ႏွင့္ ဗိုလ္မင္းေခါင္တို႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာၾကစဥ္)
ဗိုလ္မင္းေခါင္မွ "ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ဘာလဲ" ဟု ၀င္ေထာက္ေမးလုိက္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က "လူတုိင္းကေတာ့ တုိင္းေရးျပည္ေရးကုိသာ ႏုိင္ငံေရးလို႔ တြက္ထားၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ကုိယ့္ဘ၀ ရပ္တည္ေရးကစၿပီး ကိုယ့္အိမ္၊ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာ၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ုိင္၊ တုိင္း၊ ျပည္မႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ လူမႈေရးကိစၥပဲ။ ႏုိင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ လူေတြ စားမႈ၊ ေသာက္မႈ၊ ေနမႈ၊ ထုိ္င္မႈ အားလံုးဟာ ႏုိင္ငံေရးေပါ့ကြ" ဟု ရွင္းျပၿပီး ဆက္လက္၍ ႏုိင္ငံေရးသမားဟူသည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္းအရာကို အခုလို ရွင္းျပခဲ့သည္။
၁။ တုိင္းျပည္က်ေရာက္ေနတဲ့ေဘးကို တကယ္စြန္႔စားၿပီး ကယ္တင္ခ်င္တဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး အၿမဲရွိရမယ္။
၂။ အလုပ္လုပ္ကို္င္တဲ့ေနရာမွာ ႐ိုးသားမႈ အျပည့္အ၀ ရွိရမယ္။
၃။ စြန္႔စားရမယ့္ေနရာမွာလည္း ဇြဲသတၱိနဲ႔ျပည့္စံုၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔၊ အသက္ကိုစြန္႔ရဲတဲ့ စိတ္မ်ိဳးလည္း ေမြးတတ္ရမယ္။
၄။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာကိုပဲ အမွန္လို႔ မယူဆတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳး ေမြးတတ္ရမယ္။
၅။ ကုိယ့္လူမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ အားကိုးတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္လည္း ရွိရမယ္။

အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ အဲဒီ (၅)ခ်က္ပဲ။ ပညာ၊ ဗဟုသုတ၊ အေတြ႔အႀကံဳကေတာ့ လုပ္ရင္းကုိင္ရင္း ေလ့လာရင္းနဲ႔ ရႏုိင္ပါတယ္ဟု အဆံုးသတ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

မွတ္စု (၅)
ေဆာင္းပါးအမည္ - လူငယ္ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ကုိယ္က်င့္သီလ
ေရးသူ - ေမာင္၀ံသ
ေနရာ - ေပၚျပဴလာနယူးစ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၂၊ အမွတ္-၃၈၊ စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-Supplement C
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ေစတနာသန္႔သန္႔နဲ႔ပဲ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ရယ္လို႔ မည္မည္ရရမရွိ၊ ကိုယ္ဘယ္လမ္းကို ေလွ်ာက္ေနတယ္ဆုိတာလည္း ေရေရရာရာ မသိဘဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ေနၾကတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။

ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ဆိုတာ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ၊ တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ဦးတည္ခ်က္ထားရွိတာကို ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးၾကည့္တဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ဟာ မင္း ဘာလုပ္ခ်င္သလဲလို႔ ေမးရင္ေတာင္ ခ်က္ခ်င္းေျဖဖို႔ အေျဖမရွိဘူးဗ်။

တုိင္းျပည္တိုးတက္ေရးမွာ တုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ ကိုယ္က်င့္သီလဟာ အေရးႀကီးဆံုးပဲလို႔ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက ေရးခဲ့ဖူးတယ္ဗ်။ အဲဒါကို လူအမ်ားနားလည္တဲ့ အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္လုပ္ေပးခဲ့တယ္ေလ။ "စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ" တဲ့။ စိတ္ေကာင္းရွိမွ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္မွာကိုး။ စိတ္ေကာင္းမရွိသူေတြက်ေတာ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးကုိပဲ ေမြးတယ္။ အဲသလို လူမ်ိဳးေတြဟာ မဟုတ္တာ လုပ္ခုိင္းရင္လည္း လုပ္တာပဲ။ မွန္တယ္မွားတယ္ ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ မစဥ္းစားဆို မွန္သလား မွားသလားေတာင္ ခြဲျခားႏုိင္စြမ္း မရွိၾကဘူးေလ။ စိတ္ေကာင္းရွိသူကေတာ့ မဟုတ္တာ လုပ္ရမွာကို သိပ္ေၾကာက္တယ္။

ခင္ဗ်ားတို႔က ႏုိင္ငံေရး ႏိုင္ငံေရး ႏုိင္ငံေရးခ်ည္းပဲ ေအာ္ေနတယ္။ ႏုိင္ငံေရး၀င္လုပ္မယ့္ လူေတြ ကုိယ္က်င့္သီလရွိဖို႔ လူငယ္ဘ၀ကတည္းက ယဥ္ေက်းလိမၼာဖို႔ ပိုအေရးမႀကီးဘူးလား။ စိတ္ေကာင္းမရွိတဲ့ လူေတြ ႏုိင္ငံေရးမွာ လူတြင္က်ယ္ျဖစ္ေနရင္ တုိင္းျပည္အတြက္ အႏၲရာယ္ပဲ ျဖစ္မယ္မဟုတ္လားဗ်ာ။

မွတ္စု (၆)
ေဆာင္းပါးအမည္ - ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမယုေတာင္တန္းႏွင့္ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ားေကာက္ေၾကာင္း
ေရးသူ - သန္းလိႈင္ (စစ္ေတြ)
ေနရာ - Weekly ELEVEN News ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၆၊ အမွတ္-၁၊ ၆-၁၀-၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၁၈
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေတာ႐ုိင္းဆင္မ်ား က်က္စားေနထုိင္ရာ ေတာေတာင္ေဒသ ေျမာက္ျမားစြာရွိေသာ္လည္း ဤ ေမယုေတာင္ေၾကာ၌သာ ဆင္ျဖဴမ်ား မၾကာခဏ ေတြ႔ရွိလာျခင္းသည္ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိသည့္အေတြးက ေမးခြန္းမ်ားစြာႏွင့္ ေမြးဖြားလာခဲ့မိပါသည္။

ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚထြက္လာခဲ့ရာ ေဒသတစ္ခုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္အပ္ေသာ ေမယုေတာင္တန္းသည္လည္း ျမန္မာ့သမုိင္းအပါအ၀င္ ကမၻာ့သမုိင္း၌ပင္ မွတ္တမ္းတင္ထုိက္ၿပီ ျဖစ္ေပသည္။

ထို႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မည္သည့္ေနရာတြင္မွ ေပၚထြက္မလာေသာ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ားသည္ တစ္စီးမဟုတ္ဘဲ ငါးစီးအထိပင္ ေမယုေတာင္တန္းမွ ေပၚေပါက္လာျခင္းသည္ မေမ့အပ္ေသာ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္သကဲ့သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသြင္ေဆာင္ေသာ အျဖဴေရာင္ႏွင့္အတူ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမည့္ အေျခအေန အရပ္ရပ္မွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားအားလံုးအတြက္ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိႏုိင္ေရးမွာလည္း အေရးပါလွေၾကာင္း။

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ကိုဉာဏ္မွတ္စုမ်ားသည္ ဖတ္ခဲ့မိေသာ ဂ်ာနယ္မ်ား၊ စာအုပ္မ်ားမွ သေဘာက်မိသည့္ အေၾကာင္းအရာ၊ အေတြးပြားေစခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မွတ္မွတ္သားသား ထားရမည့္ မွတ္စုမ်ားအျဖစ္ မွတ္စုေရးထာျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ အျပည့္အစံု ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားသည္ မဟုတ္ဘဲ ကၽြႏ္ုပ္သေဘာက်သည္မ်ားကိုသာ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူထားျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ အဓိပၸါယ္လြဲမွားမႈမ်ား၊ မူရင္းစာအေပၚ ထိခိုက္မႈမ်ား၊ မျပည့္မစံု မတိမက်ျဖင့္ သို႔ေလာသို႔ေလာ ျဖစ္ရသည္မ်ား ႀကံဳရပါသည္ဆိုလွ်င္ မူလစာေရးသူႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္႐ႈသူမ်ားအား အႏူးအၫြတ္ ေတာင္းပန္အပ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၄ ရက္၊ တနလၤာေန႔။
ည ၁၀ နာရီ ၄၈ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။